اگر شما هم از جمله علاقه مندان رب‌های خانگی هستید و از این رب ها برای تهیه غذاهای خانگی استفاده می کنید با ما همراه باشید تا همه زیروبم ها و راهکارهای شناسایی رب گوجه فرنگی سالم از تقلبی را بدانید.
رب تقلبی را چگونه تشخیص دهیم؟
مدت هاست که بعضی افراد سعی کرده‌اند میزان استفاده از محصولات کارخانه‌ای را در برنامه غذایی خود کاهش دهند، به همین دلیل به محصولات خانگی روی آورده‌اند. یکی از این تغییر رویکردها استفاده از رب‌های خانگی است. البته این کار می‌تواند در ارتقای سلامت افراد تاحدودی تاثیرگذار باشد، چرا که مصرف برخی محصولات به‌صورت تازه و ارگانیک خاصیت بیشتری به همراه دارد، اما نباید فراموش کرد زمانی این امر خوب و تایید شده است که افراد از سلامت و بهداشت محصولات خانگی مطمئن باشند.
در صورتی که احتمال آلودگی برخی محصولات خانگی که به‌صورت عمده و بدون هیچ نظارتی به فروش می‌رسند زیاد است، در این شرایط می‌توان گفت محصولات کارخانه‌ای نسبت به این محصولات ارجحتر هستند، چرا‌که مدتی است در بسیاری از خبرگزاری ها خبر مصرف بی رویه از بنزوات سدیم در رب‌های خانگی خبرساز شده است.
مصرف ماده‌ای که اگر بدون نظارت ارگان های مربوطه و در اندازه غیراستاندارد مصرف شود می‌تواند عوارض مختلفی را برای سلامت شهروندان به همراه داشته باشد. اگر شما هم از جمله علاقه مندان رب های خانگی هستید و از این رب ها برای تهیه غذاهای خانگی استفاده می‌کنید با ما همراه باشید تا همه زیروبم‌ها و راهکارهای شناسایی رب گوجه‌فرنگی سالم از تقلبی را بدانید.
مراقب باشید گوجه کال به خوردتان ندهند!
برای درست کردن رب اولین و مهم‌ترین مقوله گوجه فرنگی مرغوب است، برای همین باید گوجه‌ها رسیده و آبدار باشند. متاسفانه برخی افراد سودجو برای تهیه رب‌های خانگی که قصد فروش آنها را دارند، از گوجه‌های کال یا گوجه‌هایی که بعضی از قسمت‌هایش سبز رنگ است، استفاده میکنند. باید بدانید که این قسمت‌های سبز‌رنگ دارای ماده‌ای سمی به نام سولانین هستند که این ماده قادر است سلامت افراد را به‌خطر بیندازد، بنابراین چه در تهیه رب‌های خانگی و چه کارخانه‌ای حتما باید از گوجه‌فرنگی‌های رسیده استفاده شود.
التهاب دستگاه گوارش با رب کال
سولانین ماده‌ای سمی است که مصرف آن برای انسان عوارض زیادی به‌همراه دارد که مهم‌ترین آن ملتهب شدن روده و معده است، اما غیر از این مشکل، این ماده قادر است افراد را با مشکلاتی ازجمله ناباروری، التهاب پوست، گشادی کبد، شکم درد و... مواجه کند.
روش پخت رب خیلی مهم است؟
رب گوجه فرنگی خواص زیادی دارد؛ یکی از مهم‌ترین خاصیت آن وجود آنتی‌اکسیدانی با نام لیکوپن است. این ماده در اکثر میوه‌های قرمز یافت میشود اما منبع اصلی این ماده در گوجه فرنگی است. همان طور که می‌دانید برای تهیه گوجه فرنگی حرارت یکی از مهم‌ترین مرحله در تهیه رب است که در این مرحله به دلیل دریافت حرارت، لیکوپن آزاد میشود، یعنی خاصیت آنتی اکسیدانی‌اش افزایش پیدا می‌کند، به‌همین دلیل می‌توان ادعا کرد رب گوجه فرنگی یکی از محصولاتی است که به‌دلیل این فرایند، می‌تواند در سلامت افراد نقش بسزایی داشته باشد.
اما در اکثر اوقات رب‌هایی که در خانه و زیرنظر افراد غیرمتخصص تهیه میشود، میزان حرارت بیش از حد نیاز است؛ در این صورت می‌توان گفت رب گوجه‌فرنگی که بیش از حد نیاز درمعرض حرارت باشد، نه‌تنها فاقد آنتی‌اکسیدان است بلکه دیگر جز مواد مغذی به‌شمار نمی‌آید. باتوجه به شرایط ذکر شده، اگر از مرحله ساخت رب‌های خانگی اطمینان ندارید، بهتر است از رب‌های کارخانه‌ای استفاده کنید.
چرا پای تقلب به میان می‌آید؟
یکی از مزیت‌های بارزی که رب‌های خانگی نسبت به رب‌های کارخانه‌ای دارند، عدم وجود مواد افزودنی در آنهاست که این ویژگی رب‌های خانگی را از رب‌های کارخانه‌ای متمایز کرده است. همچنین رب خانگی که زیرنظر خود فرد تهیه شود، می‌تواند قابل استفاده برای همه افراد خانواده باشد. به‌عنوان مثال با کنترل نمک، برای افرادی که فشارخون بالایی دارند رب خانگی قابل استفاده است. کودکانی که به بیماری سلیاک مبتلا هستند باید از مواد غذایی استفاده کنند که فاقد گلوتن باشد.
برای همین رب‌های خانگی می‌تواند برای آنها بهترین گزینه باشد چرا‌که فاقد گلوتن و مواد افزودنی است، اما وقتی پای خرید و فروش و سود دهی به میان می‌آید، برخی افراد رب‌های خانگی خود را به فروش می‌رسانند، اما چون رب‌های خانگی در شرایط پاستوریزه و استریل کامل تهیه نمی‌شوند و در محیط غیر‌خلأ و ظرف‌های قلندود پخت نمی‌شوند، احتمال کپک زدن در آنها زیاد است. برای همین پای تقلب به میان می‌آید و برخی افراد سودجو با افزودن مواد نگهدارنده سعی بر فروش رب های خانگی دارند.
بنزوات سدیم در رب خانگی!
یکی از افزودنی‌هایی که روند کپک زدن محصولات را به تعویق می‌اندازد، بنزوات سدیم است که ماده‌ای شیمیایی است. البته خود گوجه فرنگی دارای اسید بنزوئیک است؛ اما به میزانی نیست که از روند کپک زدن جلوگیری کند، به همین دلیل برخی افراد سودجو سعی بر این دارند با ماده نام برده شده این میزان سرعت روند کپک زدن رب‌های گوجه فرنگی را به تعویق بیندازند. اما نمی‌دانند که میزان مجاز مصرف این ماده چقدر است.
مصرف بنزوات سدیم چه عوارضی دارد؟
اما میزان استفاده از این ماده شیمیایی در محصولات غذایی بسیار حائز اهمیت است و اگر در غلظت یک دهم درصد و کمتر مورد استفاده قرار بگیرد، هیچ مشکلی برای سلامت افراد ایجاد نمی‌کند، اما اگر این مقدار بیش از حد باشد، بنزوات سدیم می‌تواند با اسیدسیتریک ترکیب شود و ترکیب بنزل درست کند که یکی از مهم‌ترین فاکتورهای سرطان‌زاست. این ترکیب علاوه بر افزایش خطر ابتلا به سرطان، بیماری‌های گوارشی و کبدی را هم برای افراد به‌دنبال دارد، چون افراد غیر متبحر و غیرکارشناس از این ماده شیمیایی استفاده میکنند با میزان استاندارد آن آشنا نیستند و برای اینکه به هدف خود، یعنی عدم کپک زدن محصولات، برسند از بنزوات سدیم به میزان بیشتری استفاده میکنند.
می‌خواهید این سموم را دفع کنید؟!
یکی از بهترین راه‌های دفع سموم نوشیدن آب زیاد است یعنی بین 8 تا 12 لیوان باید روزانه آب بنوشید. این کار باعث پاکسازی کلیه میشود. برای پاکسازی سیستم گوارشی و کبد بهتر است از مواد آنتی‌اکسیدانی از جمله میوه و سبزیجات استفاده کنید. غیر از نوشیدن آب، اگر فردی احساس کند سمومی وارد بدنش شده است، برای پاکسازی بهتر است روزانه حداقل بین دو تا سه لیوان شیر یا ماست کم چرب استفاده کند.
دکتر متخصص صنایع غذایی گفت :
جز بنزوات سدیم، سم آلترامید هم در رب خانگی یافت میشود!
بنزوات سدیم سرطان‌زا هستند و در اکثر کارخانه‌های معتبر این ماده افزودنی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. اما رب‌های خانگی که به قصد فروش مورد استفاده قرار می‌گیرند، چون هیچ نظارتی روی آنها نیست به میزان غیرمجاز از افزودنی‌ها به‌خصوص بنزوات سدیم استفاده میکنند.
البته غیر از وجود بنزوات سدیم در رب‌های خانگی غیر مجاز، ماده دیگری به‌نام آلترامید در این رب‌ها وجود دارد. هنگام پخت گوجه فرنگی در خانه چون خلأ وجود ندارد این سم تولید میشود در‌صورتی که در رب‌های کارخانه‌ای معتبر خبری از این سم نیست. به این دلیل که در کارخانه‌ها حرارت با خلأ است و زیر دمای 70 درجه رب تهیه میشود، به‌طور کلی در کارخانه‌ها به دلیل کنترل و نظارتی که از سمت نهادهای نظارتی میشود هیچ ماده افزودنی غیرمجازی در رب‌های گوجه فرنگی کارخانه‌ای یافت نمی‌شود.
پودر زرشک را جایگزین رب گوجه فرنگی کنید!
به طور کلی اگر به رب مرغوب و معتبری دسترسی ندارید، می‌توانید به جای آن از پودر زرشک استفاده کنید. همچنین افرادی که به بیماری سنگ کلیه مبتلا هستند، نمی‌توانند از گوجه فرنگی و رب گوجه فرنگی به میزان فراوان استفاده کنند. به این دلیل که در گوجه‌فرنگی اگزالات وجود دارد و این ماده افراد را مستعد تشکیل سنگ کلیه می‌کند.
عضو هیات علمی گروه صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری گفت:
غیر از بنزوات از چه ضد کپک هایی می‌توان استفاده کرد؟
خانواده بنزوات و ترکیبات ضد‌کپکی مثل پروپیونات سدیم موارد دیگری هستند که ممکن است در محصولات خانگی به‌خصوص رب‌های گوجه‌فرنگی استفاده شوند. به طور کلی توصیه میشود فرهنگ مصرف کننده ارتقا پیدا کند، به‌طور کلی افراد باید از محصولاتی استفاده کنند که پروانه ساخت، پروانه بهداشتی، پروانه استاندارد و سری ساخت داشته باشد. همچنین باید سیستم خودنظارتی شکل بگیرد، یعنی افراد از خرید محصولاتی که فاقد اعتبار هستند را خریداری نکنند.
مراقب رنگ های غیر مجاز هم باشید
وقتی از گوجه فرنگی ها نامرغوب برای تهیه رب استفاده میشود، ممکن است رنگ این محصول با رنگ اصلی آن کمی متفاوت باشد. به‌خصوص که برخی افراد سودجو ممکن است به جای گوجه فرنگی از محصولات دیگری مثل کدو، نشاسته و... استفاده کنند. در این شرایط برای رنگی بهتر، این افراد متوسل به رنگ‌های خوراکی یا غیرمجاز میشوند.
اگر رنگ خوراکی‌ها در دوز مناسب مورد‌استفاده قرار نگیرد، مشکلات جسمانی زیادی را برای افراد به‌خصوص مشکلات گوارشی، کبد و کلیه به وجود می‌آورد. اگر می‌خواهید از رب خانگی استفاده کنید بهتر است خودتان در خانه انجام دهید تا با اصول بهداشتی و بدون تقلب تهیه شود. اگر می‌خواهید از رب‌خانگی استفاده کنید بهتر است خودتان در خانه انجام دهید تا با اصول بهداشتی و بدون تقلب تهیه شود.
در مورد نگهداری رب، این نکات را رعایت کنید
اگر می‌خواهید رب خانگی‌تان دچار کپک‌زدگی نشود، بهتر است روی رب را با یک لایه نازک روغن بپوشانید. در این صورت روند کپک‌زدگی به تاخیر می‌افتد. همچنین رب‌ها باید در ظروف شیشه‌ای نگهداری شوند. ظروف فلزی، حلبی و آلومینیومی ظروف مناسبی برای نگهداری رب‌ها به‌خصوص رب‌های خانگی نیستند. حتی رب‌های صنعتی هم زمانی که در رب باز میشود باید محتویات آن در ظرف شیشه ای منتقل شود.
رب گوجه فرنگی کپک زده را دور بریزید!
کپک ریشه‌های بسیار طولانی و درازی دارد که به عمق ماده نفوذ پیدا می‌کند، برای همین باید کل ظرف رب یا هر ماده دیگر را که کپک زده دور بریزید، چرا که با چشم مسلح عمق ریشه کپک قابل مشاهده نیست، بنابراین باید کل ظرف را معدوم کرد. در غیر این صورت مصرف محصولات کپک‌زده به‌دلیل اینکه دارای سموم قارچی مثل آفلاتوکسین هستند، فرد مصرف‌کننده را مستعد سرطان به خصوص سرطان کبد می کنند.
تشخیص رب مرغوب از طریق رنگ!
رب چه خانگی و چه کارخانه‌ای باید رنگ طبیعی گوجه فرنگی را داشته باشد؛ یعنی نه خیلی قرمز باشد که در این صورت نشان دهنده استفاده از رنگ‌های افزدونی است و نه خیلی ارغوانی باشد که در این صورت می‌توان گفت از گوجه‌های نامرغوب استفاده شده است. باید حد وسط یعنی بین رنگ های صورتی و قرمز باشد.
رب باید داخل روغن پخش شود!
وقتی رب گوجه فرنگی داخل روغن خوب پخش شود، یعنی رب مرغوبی است. اما اگر رب در روغن حالت گلوله گلوله شود، نشان دهنده کیفت بد رب گوجه فرنگی است که ممکن است غیر از گوجه فرنگی از ترکیبات دیگری مثل کدو، نشاسته و... استفاده شده باشد. اگر رب را داخل روغن حرارت دهید و نقاط سیاه‌رنگی داخل روغن تشکیل شوند، بازهم این حالت نشان دهنده پایین بودن کیفیت رب است که حاوی ناخالصی های زیادی است.
این موارد پارامتری‌هایی هستند که غیر از اینکه در قوطی را باز می‌کنید، می‌توانید از این طریق مرغوبیت آن را چک کنید.
آیا تشخیص بنزوات در رب کار آسانی است؟
وجود افزودنی‌هایی مثل بنزوات سدیم با هیچ روشی قابل تشخیص نیست مگر اینکه با ابزارهای مخصوص آزمایشگاهی این کار انجام شود. برای همین تشخیص آن برای یک فرد مصرف کننده کار سختی است و با چشم غیرمسلح قابل شناسایی نیست. اگر با کپک‌های کوچکی روی رب مواجه شدید بدانید که این موضوع نشان‌دهنده کیفیت بد رب نیست، بلکه نشان‌دهنده این است که تولید‌کننده از دوز کمتر بنزوات سدیم استفاده کرده است.
محصولات خانگی یا کارخانه‌ای؟
متخصص تغذیه بالینی و عضو هیات علمی دانشگاه گفت: امروزه به دلیل بالا رفتن ریسک سرطان و بیماری‌های متابولیک مردم ترجیح می‌دهند از محصولات کارخانه ای کمتر استفاده کنند و بیشتر به سمت محصولات خانگی روی آورده اند. البته به شرط آنکه محصولات خانگی زیرنظر خود فرد تهیه شوند و تمام نکات بهداشتی و استاندارد رعایت شود. اما اگر قرار باشد از رب ها یا محصولات خانگی استفاده کنید که هیچ نظارتی روی آن نیست و به‌صورت عمده فروخته میشوند، بهتر است مصرف نشود، چرا که از صحت و سقم بودن شان هیچ اطلاعاتی در دست نیست و به احتمال زیاد آغشته به افزودنی های زیادی هستند.
افزودنی های مجاز را بشناسیم
به طور کلی افزودنی‌ها به دو دسته تقسیم میشوند؛ یکسری از آنها به هیچ عنوان نباید به هیچ ماده غذایی افزوده شوند. اما سری دوم، در برخی مواد غذایی به اندازه مشخص و به میزان کم مورد استفاده قرار می‌گیرند. به بیان دیگر افزودنی‌های مجاز به محصولاتی اضافه میشوند که کمتر در برنامه غذایی فرد قرار دارد. اما رب یک ماده غذایی است که به‌صورت روتین استفاده میشود به همین دلیل استفاده از مواد افزودنی در این محصول غیر مجاز است. به عنوان مثال بنزوات سدیم در رب گوجه فرنگی غیر مجاز است اما متاسفانه خیلی از افراد سودجو از این مواد افزودنی استفاده میکنند تا از بروز کپک جلوگیری کنند.
افزودنی ها اگر بیش از اندازه مصرف شوند چه میشود؟
عارضه‌های گوارشی و ریسک سرطان به خصوص سرطان دستگاه گوارش و بیماری‌های خونی افزایش پیدا می‌کند. برای همین توصیه میشود اگر به محصولات خانگی به‌خصوص رب‌های گوجه‌فرنگی معتبر و ایمن دسترسی ندارید از رب های گوجه فرنگی صنعتی استفاده کنید، چرا که اگر در کارخانه‌ها از مواد افزودنی استفاده شود، در حد مجاز و تحت نظارت متخصصان این کار انجام میشود.
چطور جلوی سرطان را بگیریم؟
برای جلوگیری از ابتلا به سرطان باید مصرف مواد آنتی‌اکسیدانی را افزایش دهیم. ویتامینE، ویتامینC و بتاکارتن که در ویتامینA دیده میشوند، جزء مهم‌ترین ویتامین‌هایی هستند که در پاکسازی سموم و عدم ابتلا به سرطان نقش پررنگی دارند. برای دریافت این ویتامین‌ها می‌توانید به انواع و اقسام میوه‌ها و سبزیجات روی بیاورید. ویتامینE منبع غذای‌اش روغن‌های گیاهی مثلا روغن‌زیتون است. همچنین جوانه گندم ویتامینE بالایی دارد. هویج، انبه و کدو حلوایی، بتاکاروتن بالایی دارند.
سموم وارد کبد شده و از طریق ادرار از بدن دفع میشوند، به‌همین دلیل مصرف زیاد مایعات می‌تواند در پاکسازی کبد و کیله نقش بسزایی داشته باشد. همچنین ادرار در صبح نباید زرد تیره باشد و باید شفاف باشد.
بهتر است در رژیم غذایی بیشتر از مرکبات، فلفل دلمه‌ای، جعفری، برگ های سبز، گریپ فروت و... استفاده کنید.
سلنیوم جزء املاح معدنی است که بیشتر در مواد غذایی دریایی مثل ماهی‌ها، میگو و... یافت میشود. ویتامین Eبه‌همراه سلنیوم اثر هم‌افزایی دارند و می‌توانند خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود را افزایش دهند. برای همین برای پیشگیری از سرطان بهتر است این دو ماده در کنار هم استفاده شوند.
توصیه میشود روزانه 30 گرم آجیل خام مصرف کرده و درکنار آن در هفته دو میان وعده از گوشت آبزیان میل کنید.
جگر سرای ریحون واقع در شهرک غرب تهران با انواع غذاهای سنتی بهترین مکان برای یک وعده غذایی سالم و لذیذ است
کادر مدیریت حرفه ای و همچنین بهترین و مجربترین آشپزها و استفاده از بهترین مواد اولیه جگر سرای ریحون را به یکی از انتخاب های اول شهروندان تهران مبدل ساخته است. جگرسرای ریحون با انواع غذاهای لذیذ نظیر کباب کوبیده، جوجه کباب، جگر و ... آماده پذیرایی از شما عزیزان است .
شرایط جسمی که در 40 سالگی به دست می آورید باید شبیه به شرایطی باشد که در هنگام جوان تر بودن داشتید، اما اگر پزشک چند آزمایش دیگر را انجام دهد یا شما را به بعضی از متخصصان ارجاع دهد تا شما را سالم نگه دارد، شگفت زده نشوید. در اینجا به آزمایشات پزشکی که باید در دهه 40 زندگی تان انجام دهید، نگاهی می اندازیم.
رسیدن به 40 سالگی مزیت های زیادی دارد. شما در این سن به فردی تبدیل می شوید که حالا با خود کوله باری از تجربه دارید و می دانید که از زندگی چه می خواهید و چطور می توانید به این خواسته هایتان دست پیدا کنید. شاید در این سن ارتقای شغلی پیدا کنید، پدر یا مادر شوید و یا مشتاقانه، کارهای هیجان انگیزی را که در جوانی از انجام آن سرباز زده اید انجام دهید.
اگر اکنون، در این سن، اولویت خود را تناسب اندام و تغذیه خوب قرار دهید، ممکن است بیشتر احساس جوانی کنید و یا حتی جوان تر به نظر برسید. اما آیا این بدان معناست که شما سالم تر از قبل خواهید بود؟!
چه این که آیا شما در وضعیت جسمی ایده آلی قرار دارید و یا دچار اضافه وزن تا این سن شده اید، 40 سالگی زمان مناسبی برای برقراری ارتباط با پزشک و ارتقا سطح مراقبت های اولیه سلامت است.
همانطور که شما بزرگ تر می شوید، مستعد بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های قلبی، سرطان و آرتریت، می شوید. بنابراین اگر به طور مرتب با پزشک دیدار داشته باشید، می توانید از ابتلا به این بیماری ها جلوگیری کنید. اولین گام برای مراقبت از خود، برنامه ریزی برای حفظ یا بهبود شرایط بدن و برنامه ریزی برای انجام تست های سالانه تا زمانی که پزشک به شما اطمینان خاطر دهد، است.
شرایط جسمی که در 40 سالگی به دست می آورید باید شبیه به شرایطی باشد که در هنگام جوان تر بودن داشتید، اما اگر پزشک چند آزمایش دیگر را انجام دهد یا شما را به بعضی از متخصصان ارجاع دهد تا شما را سالم نگه دارد، شگفت زده نشوید. در اینجا به آزمایشات پزشکی که باید در دهه 40 زندگی تان انجام دهید، نگاهی می اندازیم.
بررسی فشار خون
این توصیه، نباید برای شما جدید باشد. به توصیه متخصصان، باید از بیست سالگی حداقل هر یک سال یا هر دو سال یک بار فشار خونتان را اندازه بگیرید. اما زمانی که وارد دوره میانسالی می شوید، این مسئله بسیار مهم خواهد بود. فشار خون بالا یک عامل خطر عمده برای بیماری قلبی و سکته مغزی است که به ندرت از خود علائمی نشان می دهد. فشار خون طبیعی کمتر از 120/80 mmHg است.
آزمایشات چربی خون
مانند فشار خون، باید از بیست سالگی به بعد حداقل هر یک سال یا دو سال سالی یک بار کلسترول بد (LDL)،کلسترول خوب(HDL) و تری گلیسیرید خون تان بررسی شود. کلسترول و تری گلیسیرید هر دو می توانند در نهایت به بیماری های قلبی ختم شوند. بیماری قلبی هنوز قاتل اصلی زنان است و حدود 22 درصد مرگ و میر در زنان را تشکیل می دهد که بیشتر از همه انواع سرطان ها است.
غربالگری دیابت
اگر فاکتورهای خطرناکی مانند چاقی یا سابقه خانوادگی دیابت دارید، ممکن است پزشک شما سالهاست که قند خون تان را بررسی کرده است.اگر نه، توصیه می شود که در سن 45 سالگی دست به کار شوید.به انتخاب پزشک شما می توانید که یک آزمایش سطح گلوکز خون ناشتا یا یک آزمایش A1C را انجام دهید (آزمایش خونی که میانگین قندتان را در طی 3 ماه گذشته نشان می دهد.)
ماموگرافی
این مسئله کمی بحث برانگیز است، زیرا برخی از دستورالعمل ها نشان می دهد که به طور متوسط انتظار می رود این بیماری تا سن 50 سالگی و برخی می گویند که از 40 سالگی شروع می شود. به این منظور یک تقسیم بندی صورت گرفته که طبق آن گفته می شود که زنان در نیمه اول 40 سالگی باید برای شروع غربالگری سرطان پستان با ماموگرافی اقدام کنند ، زنان 45 تا 54 ساله باید آن را سالانه دریافت کنند و زنان 55 ساله و بالاتر و می توانند هر 2 سال یک بار آن را انجام دهند.
اگر شما سردرگم شده اید، تنها نیستید، دکتر شما می تواند به شما برای تصمیم گیری بهتر کمک کند. بعضی از عوامل مانند سابقه خانوادگی شما و سنجش های فردی تعیین کننده زمان هستند.
سنجش بینایی
حتی اگر بینایی شما عالی باشد، شگفت زده نشوید، اگر به طور ناگهانی به اشکال در خواندن منوهای رستوران و پیام های متنی دچار شدید، احتمالادر حال توسعه پری بیوپسی (اشکال در خواندن متون نزدیک) هستید که خطرناک نیست و ممکن است یک عینک مطالعه برایتان کافی باشد. اما خوب است که فراموش نکنید که باید به طور منظم تحت نظر یک اپتومتریست (بینایی سنج) یا چشم پزشک قرار بگیرید.
توصیه می شود، حداقل از 18 سالگی، حداقل هر دو سال بینایی سنجی را انجام دهید. اما از 40 سالگی به بعد، این موضوع مهم تر می شود. در شروع 40 سالگی باید هر 1-3 سال برای گلوکوم آزمایش شوید؛ چشم پزشک شما همچنین باید شما را برای بیماری شبکیه مورد بررسی قرار دهد، به خصوص اگر دیابت دارید.
غربالگری سرطان دهانه رحم
زنان سنین 30 تا 65 ساله باید حداقل هر 5 سال یک بار، یک پاپ اسمیر و یک آزمایش HPV داشته باشند (یا فقط هر 3 سال بار یک پاپ اسمیر). اگر شما در رابطه جدید هستید، یا مشکوک باشید که شریک زندگی شما شرکای دیگری داشته باشد، پس باید علاوه بر HPV از نظر STDs (بیماری های مقاربتی) نیز مورد بررسی قرار بگیرید. این بیماری ها می توانند توسط ویروسی که باعث ایجاد سرطان گردن رحم می شود، سربرآورده باشد.
بررسی پوست
مانند ماموگرافی، این موضوع نیز بحث های متفاوتی همراه دارد. زیرا گروه های مختلف توصیه های مختلفی ارائه می دهند. به گفته بسیاری دیگر از متخصصان پوست بهتر است سالی یک بار، برای بررسی وضعیت پوست به آن ها مراجعه کنید. اگر این کار را پشت گوش می اندازید، حداقل به طور منظم پوست خود را وارسی کرده و اگر تغییری مشاهده کردید آن را با یک متخصص در میان بگذارید.
عملکرد تیروئید
حدود 13٪ از زنان 35-65 ساله مبتلا به کم کاری تیروئید (تیروئید کم توان) هستند، بنابراین با نزدیک شدن به سن 35 سالگی، بهتر است هر 5 سال یک بار عملکرد تیروئیدتان را ارزیابی کنید. پس از 50 سالگی، دکتر شما ممکن است پیشنهاد کند که زودتر تیروئیدتان مورد بررسی قرار گیرد، زیرا بعضی از اختلالات تیروئید بعد از یائسگی بیشتر شایع هستند.
بدن با عرق کردن دمای خود را تنظیم می‌کند. اما اگر کف دستان شما مدام عرق می‌کند، قطعا اذیت می‌شوید. اگر دستان شما مدام خیس و چسبناک باشد، امر ساده‌ی روزانه‌ای، چون دست دادن با دیگران برایتان اضطراب‌آور خواهد بود. با ما همراه باشید تا با دلایل عرق کردن کف دست و درمان‌های خانگی آن آشنا شوید.
دلایل عرق کردن کف دست
در صورت ابتلا به هیپرهیدروزی، غدد عرق با فعالیت بیش‌ازحد خود برای شما دردسر ایجاد میکنند. این شرایط هیچ ارتباطی با حضور شما در فضاهای بیرونی یا درونی یا سطح فعالیت فیزیکی شما ندارد. مهم نیست که دمای محیط برای شما مناسب باشد یا هیچ فعالیت فیزیکی نداشته باشید، کف دست‌تان باز هم عرق خواهد کرد.
بعضی از مردم عرق کردن کم کف دست را مشکلی کوچک تلقی میکنند. عرق کردن کف دست همیشه نشانگر مشکلی جدی نیست و ممکن است در برخی خانواده‌ها شایع باشد، اما عرق کردن زیاد می‌تواند نشان‌دهنده‌ی بیماری مزمنی مانند موارد زیر باشد:
اگر عرق کردن کف دست از علائم بیماری مزمنی باشد، ممکن است علائم دیگری را نیز داشته باشید. اگر در کنار عرق کردن کف دست با علائمی همچون احساس سرما، درد قفسه سینه، تهوع، سرگیجه یا تب روبه‌رو هستید، به پزشک مراجعه کنید. اگر عرق کردن کف دست شما به‌مرور شدت می‌یابد یا زندگی شما را مختل کرده است، به پزشک مراجعه کنید.